සෑම වසරකම නොවැම්බර් 2 වන දින ලොව පුරා සමරනු ලබන ජනමාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහි අපරාධවලට දඬුවම් නොදී සිටීම අවසන් කිරීමේ ජාත්‍යන්තර දිනය (IDEI) නිමිත්තෙන්, ජනමාධ්‍යවේදීන්ගේ ආරක්ෂාව සහ සත්‍යය සෙවීමට ඔවුන් දරන උත්සාහයන් පිළිබඳව නැවත වරක් ලෝකයේ අවධානය යොමු වී ඇත.
එක්සත් ජාතීන්ගේ මහා සභාව විසින් 2013 දී ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද මෙම දිනය, ජනමාධ්‍ය වෘත්තිකයන්ට එරෙහි ප්‍රචණ්ඩත්වය හෙළා දැකීමට සහ වරදකරුවන් නීතිය ඉදිරියට ගෙන ඒමට ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවට බල කිරීමට අදහස් කරයි.
⚠️ දඬුවම් නොදී සිටීමේ භයානකත්වය
ජනමාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහි ප්‍රචණ්ඩත්වය යනු ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික ආරක්ෂාවට පමණක් හානි කරන දෙයක් නොවේ. එය සමස්ත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයටම එල්ල කරන ප්‍රහාරයකි.
යුනෙස්කෝ (UNESCO) වාර්තා පෙන්වා දෙන්නේ ලොව පුරා ජනමාධ්‍යවේදීන් 10 දෙනෙකු ඝාතනය වූ විට, 9 දෙනෙකුටම වඩා වැඩි සංඛ්‍යාවකගේ ඝාතකයන්ට කිසිදු දඬුවමක් නොලැබී යන බවයි. මෙම “දඬුවම් නොදී සිටීමේ සංස්කෘතිය” හේතුවෙන් ප්‍රචණ්ඩකාරී ක්‍රියා නැවත නැවතත් සිදු වේ. මන්දයත්, වරදකරුට කිසිදු ප්‍රතිවිපාකයක් අත් නොවිඳින බව දැනෙන විට, අන් අයට තර්ජනය කිරීමට ඇති බිය නැති වී යන බැවිනි.
නිදසුනක් ලෙස, මෙම දිනය ප්‍රකාශයට පත් කිරීම සඳහා 2013 නොවැම්බර් 2 වන දින මාලිහිදී ඝාතනය කරන ලද ප්‍රංශ ජනමාධ්‍යවේදීන් දෙදෙනෙකු (Ghislaine Dupont සහ Claude Verlon) ගේ ඛේදජනක සිදුවීම මූලික විය. ඔවුන්ගේ වැනි දහස් ගණන් නිරාකරණය නොවූ අපරාධ මාලාවක් ලොව පුරා තිබේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ අභියෝගය
ශ්‍රී ලංකාව තුළද, අතීතයේදී වාර්තාකරුවන් පැහැරගෙන යාම්, පහරදීම්, ඝාතන සහ තර්ජන පිළිබඳ සිදුවීම් විශාල ප්‍රමාණයකි. ඒවා මතින් පාලන බලය ලබාගත් දේශපාලන කඳවුරු යුක්තිය ඉෂ්ට කර දුන්නේ නැත. මේ දඬුවම් නොදී සිටීම අවසන් කිරීමේ සටනට අපගේ රට දායක විය යුත්තේ එම අපරාධවල සත්‍යය හෙළිදරව් කිරීමෙනි. නව ආණ්ඩුව පත්වීද වසරක් ඉකුත් වී ඇතත්, ජනමාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහිව කරන ලද අපරාධවලට යුක්තියක් ඉෂ්ට වීම පෙනෙන මානයක නැත.
මාධ්‍යවේදීන් බියෙන් තොරව දූෂණ, යුද අපරාධ හෝ වෙනත් වැරදි ක්‍රියා වාර්තා නොකරන්නේ නම්, පුරවැසියන්ට නිවැරදි තොරතුරු අහිමි වන අතර එය සමාජයේ විනිවිදභාවයට සහ වගවීමට බරපතළ ලෙස බාධා කරයි.
මෙම දිනයේදී, අපගේ ජනමාධ්‍යවේදීන් මුහුණ දෙන අභියෝග පිළිබඳව පුරවැසියන් වශයෙන් අප දැනුවත් විය යුතුයි. කාන්තා මාධ්‍යවේදිනියන්ට එල්ල වන ඩිජිටල් තර්ජන ඇතුළු සියලු ආකාරයේ ප්‍රචණ්ඩත්වයෙන් ඔවුන් ආරක්ෂා කිරීම රජයේ වගකීමක් සේම, නිදහස් මාධ්‍යයක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම පුරවැසි වගකීමකි.
දඬුවම් නොදී සිටීම අවසන් කළ හැක්කේ, වරදකරුවන්ට දඬුවම් දෙන නීතිමය රාමුවක් තුළින් පමණක් නොව, මාධ්‍ය නිදහස සියලු දෙනා විසින් අගය කරනු ලබන සංස්කෘතියක් ගොඩනැගීම තුළිනි.
